[F1] Een Belg in F1, 16 jaar later: een terugblik (P. Adams)

Alles over Lotus in de motorsport
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Frederik
Site Admin
Berichten: 11313
Lid geworden op: 12 aug 2008, 01:26
Auto: Elan & Evora
Locatie: Waregem
Contacteer:

[F1] Een Belg in F1, 16 jaar later: een terugblik (P. Adams)

Bericht door Frederik »

Een Belg in F1, 16 jaar later: een terugblik
11/01/2011

Met de inlijving van Jérôme d’Ambrosio bij Marussia Virgin Racing komt een einde aan dik zestien jaar F1 zonder Belgische vertegenwoordiging op het hoogste niveau. Waar eerder Bas Leinders en recentelijk Bertrand Baguette hun pogingen om een F1-racezitje te bemachtigen zagen mislukken, schopt thans de 25-jarige, uit Etterbeek afkomstige d’Ambrosio het tot opvolger van Philippe Adams.

Hoewel Adams slechts twee Grand Prix’ betwistte behoort de thans 41-jarige Waal uit Moeskroen met o.m. Jacky Ickx (8 F1-zeges), Patrick Nève, Thierry Boutsen (3 zeges), Eric Van de Poele en (Fransman?) Bertrand Gachot tot een select groepje Belgen dat in de voorbije vier decennia tot de koninginneklasse wist door te stoten.
adams11-0011-300x192.jpg
adams11-0011-300x192.jpg (18.8 KiB) 1599 keer bekeken
Adams reed in 1994 twee GP’s voor de prestigieuze maar op dat ogenblik zwaar in geldnood verkerende Lotus-renstal die kort daarna van de F1-scène zou verdwijnen.

Rond Adams’ F1-debuut in de Grote Prijs van België in Spa-Francorchamps en de Electrabel-sticker-affaire was destijds heel wat te doen, hierop ingaan zou ons té ver leiden. Feit is dat er toen smalend op ’s mans deelname werd neergekeken omdat Adams zich voor naar verluidt 500.000 USD in het Britse team had ingekocht. Ook de figuur van vader en Futurhome-baas Bernard Adams, een naaste vriend van Waals politiek zwaargewicht Guy Mathot, weekte toen heel wat commentaren los.
adams9-300x235.jpg
adams9-300x235.jpg (21.16 KiB) 1599 keer bekeken
Wel mag gezegd dat zakenman Adams net als o.m. Paul Kumpen (vader van Sofie en oom van Anthony) aan de basis lag van een heuse renouveau op karting-niveau. Mede dankzij de opening van het Genker Horensbergdamcircuit tilden zij de tot dan vrij amateuristische Belgische kartsport tot op een professioneel niveau. Waar men in het post-Goldstein-tijdperk al blij was wanneer in internationale competities een finaleticket kon worden veroverd, schopten nu Belgische youngsters als (o.m!) Alain Corbiau (3de WK FA Jesolo 1990), Marc Goossens (3de WK FA Valence 1989, Eur.kamp. 1989), Bas Leinders (Eur.Juniorkampioen 1990, vice-Europees kampioen FA 1992), Wim Eyckmans (3de EK 1990), Louis Machiels, Mikke Van Hool enz. het na verloop van tijd tot de Europese kart(sub)top. Hun voorbeeld inspireerde vele anderen op hun beurt dan weer tot een succesrijke kartingcarrière, annex dito eenzitterloopbaan. Het spijtige opdoeken van de Marlboro-filière betekende voor menigeen weliswaar het einde van de monodroom maar de kartsport als kweekvijver voor aanstormend Belgisch racetalent was mede dankzij inmiddels kapitaalkrachtiger tuners niettemin een feit. Stellen dat ook internationale karttoppers als d’Ambrosio en Thonon hiervan thans de vruchten plukken, lijkt geenszins overdreven.

Vader Adams mocht dan al zoonlief z’n carrière ten dele sponsoren – dat was trouwens ook het geval voor Gachot vooraleer die in de Marlboro-filière werd opgenomen – Philippe zèlf was niet van talent verstoken. Dat bleek uit diens kartresultaten (o.m. 2de in het EK Formule K in Valence) en uit zijn monodebuut in de nieuwbakken Vauxhall-Lotus-serie waarin hij het in 1988 niet zonder enig succes (driemaal derde) opnam tegen o.m. Marlboro-beschermelingen Alan McNish en Mika Häkkinen.
adams51-300x226.jpg
adams51-300x226.jpg (19.66 KiB) 1599 keer bekeken
Adams leerde in 1989 de F3-stiel bij Bowman Racing in het toen hooggstaand Brits F3-kampioenschap waarin hij zesde finishte na o.m. een pole en zege in Brands Hatch en twee tweede plaatsen. In 1990 bleef hij met twee tweede plaatsen als beste resultaat andermaal op een zesde plaats steken.
adams71-300x170.jpg
adams71-300x170.jpg (26.49 KiB) 1599 keer bekeken
In 1991 trok hij naar Japan waar ie F3 (12de) en het Japans Touring Car-kampioenschap reed. Op aandringen van vader kwam hij in 1992 evenwel terug naar Engeland waar hij naast Steve Robertson opnieuw bij Bowman Racing F3 ging rijden.

Ik betwistte zes races voor Bowman maar het team sukkelde met de Volkswagen-motoren en ik zag toen nauwelijks de finishvlag” aldus onze man die thans in het Franse Wattreloos woont maar als SEAT-verdeler in Doornik werkt. “De ommekeer kwam er toen Alan Docking-rijder Marcel Albers in Thruxton jammerlijk om het leven kwam. Alan moest toen op zoek naar een ervaren rijder naast eerstejaars Julian. Met Docking klikte het al langer en de deal was snel beklonken; van de acht resterende races wist ik er twee te winnen en kwam ik ook drie keer op het podium te staan".
adams4.jpg
Gil de Ferran die in de eerste seizoenshelft een grote puntenvoorsprong had opgebouwd viel evenwel niet meer bij te benen zodat ik finaal vice-kampioen werd. In 1993 klom ik op naar het Brits F2-kampioenschap dat met F3000-bolides werd betwist en won met een Madgwick Reynard 92D en een Argo Racing Reynard 91D vijf wedstrijden, wat me tevens de titel opleverde. In de daarop volgende twaalf maanden werd er hard naar F1 toe gewerkt met het gekende gevolg”.
adams8-300x187.jpg
adams8-300x187.jpg (15.23 KiB) 1599 keer bekeken
Een succes is het evenwel niet geworden…
Pas op donderdagavond voor de GP van België kreeg ik van Lotus groen licht. Mijn voorbereiding trok nergens op. Ik had hoop en al twintig ronden in een verregend Silverstone in de wagen gezeten toen ik in Spa van start ging. Tijdens de oefenritten betaalde ik leergeld met verschillende spins. Nadat ik in de race de aanstormende Barrichello vrije doorgang had verleend, ging ik in Pouhon op vuile banden in de fout en belandde in de grindbak. Naderhand maakte ik een belangrijke beoordelingsfout door de GP van Italië niet te betwisten. De weinig kompetitieve Lotus 109 met Honda Mugen-krachtbron had wel een behoorlijke topsnelheid in huis wat op de snelle Monza-omloop tot een behoorlijk resultaat had kunnen leiden. Als Audi-piloot was ik evenwel nog in de running voor de Belgische Procar-titel zodat ik toen verkoos in België te rijden. Tussen Spa en Estoril kreeg ik geen gelegenheid meer te testen. Ik kwam duidelijk kilometers te kort en op de zware bochtige Estoril-omloop zat ik er halfweg de race fysiek door waardoor ik zestiende en laatste eindigde. Mits een tweetal extra GP’s had ik mijn mannetje kunnen staan want in F3 was ik tenslotte even snel als de concurrentie gebleken. Ik ben oprecht fier voor een merk als Lotus te hebben mogen racen, da’s heel wat anders dan voor pakweg Pacific of Minardi uitkomen. Indien ik opnieuw kon beginnen zou ik het wel heel anders aanpakken. Als je middenin een F1-seizoen instapt kom je overduidelijk ritme te kort en dat valt niet zomaar weg te gommen. D’Ambrosio heeft het voordeel er van bij de start bij te zullen zijn. Daarenboven kan hij zich de eerstvolgende maanden optimaal voorbereiden.

Hoe ervaar jij diens inlijving bij Virgin?
Logisch toch dat iemand na zestien jaar eindelijk voor de aflossing van de wacht zorgt? Als kartpiloot was Jérôme absolute top maar tijdens die drie GP2-seizoenen ben ik toch enigszins op mijn honger gebleven. Dit gezegd zijnde vind ik het een echt mirakel dat Jérôme in F1 aan de slag kan. Diens management heeft uitstekend werk verricht, hoed af! Voor vijf miljoen zou ik persoonlijk opteren voor een betalend zitje als testrijder in een goed team liever dan te investeren in een team dat niet uit de staart van het peloton wegkomt.

Welke raad zou jij hem willen meegeven?
Het is niet omdat ik hoop en al twee GP’s heb gereden dat ik hem goede raad te geven heb. Maar als je het mij vraagt: blijf met beide voeten op de grond! In F1 geraken is één zaak, er blijven en een carrière uitbouwen een tweede, kijk naar di Grassi , toch ook geen doetje. Zo snel mogelijk leren door zoveel mogelijk kilometers af te haspelen,er nu reeds werk van maken om volgend seizoen in een kompetitiever team aan de slag te kunnen. En hopen dat je op het juiste moment op de juiste plaats bent want je weet nooit wat het lot voor jou in petto heeft.

Tekst: Hans van Onsem – alle foto’s: (c) HvO
Bron: autosport.be
Plaats reactie