Bij deze wil ik mezelf even voorstellen. Ik ben Vincent, 35 jaar oud en woonachtig in het midden van Nederland. Momenteel rijd ik een Maserati Ghibli '94, een Alfa Spider '93 een Fiat 500 2010 en eenVespa PK50XL uit 1984. Zoals je ziet nogal wat Italiaanse pracht en ellende.
Ik ben van huis uit nogal Italiaans georienteerd, naast de voertuigen zijn ook de keuken, de wijnen en het land zelf me erg geliefd.
Zoals gezegd staan Italiaanse auto's bovenaan mijn lijstje. Kort daar achteraan komen Engelse en dan volgt er heel lang niks...
Aangezien ik de Maserati steeds minder ga gebruiken als dagelijks vervoermiddel, hebben we nu dus twee fun-auto's. Dat begint me op te breken. Bovendien is behalve de exclusiviteit, de luxe en de mooie motor ook een Ghibli best een gewone wagen om te rijden. Een echte GT.
Nu zijn we dus aan het orienteren naar een échte fun-auto. En toen kwam de Elise in beeld. Als ik het zo lees heb je behoorlijk veel "bang for your buck", relatief lage running cost tegen wagonladingen vertier. En dat spreek me aan. Bovendien is Lotus in mijn ogen een écht mooi merk. Net als Maserati iets bijzonders en met een rijke racehistorie.
Gisteren zijn we even bij Van Der Kooi in Amsterdam wezen kijken en proef te zitten. Hier een verslagje:
We werden erg enthousiast ontvangen door Jan van der Kooi, die meteen de koe bij de hoorns vatte en hondertuit vertelde over de eigenschappen van de auto's.
Goede verkoper, en gek van zijn product, dat straalde er van af. Prettig wel. Dan heb ik wel eens anders meegemaakt in een showroom.
We hebben rustig de wagen kunnen bekijken, kleppie open, bagageruimte checken. Die viel me eigenlijk alles mee. Op foto's zie je een gat ter grootte van een sporttas waar je het mee moet doen, maar naar de zijkant toe is er ook nog best wat lege ruimte. Dus als je in zachte tassen pakt kan er nog best wat mee.
Vervolgens liet hij zien hoe het dakje er af gaat, daar had ik over de eerste Elise dramatische verhalen over gehoord. Arbeids- en tijd-intensief klusje dat maakt dat wanneer het ineens gaat regenen je beter kunt doorrijden dan het dak er proberen op te doen. Bij de MK2 is dat echter een heel ander verhaal. Staande naast de wagen had Jan het dakje er zo van af, eigenlijk niet veel meer werk dan bij onze huidige Spider.
Vervolgens kregen we een blik in de motor-ruimte. In dit geval een Roverblokje met 160pk. Motoren met vrij veel koppel onderin, en daardoor lekker om me te cruisen. Al met al nog best snel ook.
Door de Honda-bemoeienis behoorlijk betrouwbaar ook. De versie met Toyotamotor is wat hoogtoeriger en nog betrouwbaarder. Hij vertelde dat de meeste van die varianten 1 keer per jaar naar de garage komen voor versie olie en lucht in de banden, that's it. Heel ander verhaal dan een Maserati of alfa dus...
Wat ook een heel ander verhaal zijn de looks. Zo'n MK2 is echt een bruut ding als je er naast staat. Aggressief. Behoorlijk bruut ding als je er zo naast staat. Best een beetje veel zelfs. Ik trek het wel.
Er staat een hele mooie in grijs metallic met rood leer daar, dat is echt een bom om te zien.
Dan komt de instap... Verhaal apart hoor... Je moet echt weten hoe je er in en er uit moet komen anders sta je gewoon voor lul en scheur je nog uit je broek ook.
Toch gelukt en eenmaal zittend viel het interieurtje me niks tegen. Het is lekker racy met kale aluminium delen. Het leer op de stoelen en de deurpanelen geven toch nog iets aan cachet mee.
Ik kan eigenlijk wel goed in zitten. Veel beter dan in de Alfa en de Maserati die we nu hebben. Voor het mooie zou er een stuurnaafverlenger van 3cm tussen mogen en eventueel de pook wat inkorten. Maar zo gaat het ook wel best.
Je zit erg knus met zijn tweeen tegen elkaar aan, dat is wel grappig. En het voelt echt als een sportwagen zo laag als je bij de grond zit. Ik geloof dat er 15 cm tussen de bips en de grond zit.
Al met al een prettige ervaring daar bij Van der Kooi. Er werd ons een proefrit aangeboden, dat gaan we zeker doen. Ik gaf aan er eentje een dag te willen huren, maar ze hebben alleen een MK1 in de verhuur. In Lila.
Die auto is echt anders dan een MK2 dus dat heeftgeen zin om 250 a 300 euro in te gaan steken. We mogen gerust eens een wat uitgebreidere proefrit doen werd ons verteld. Je moest de wagen ook eens voor je eigen deur gezien hebben vond Jan.
Zoals ik al zei, een goed verkoper.
O, niet onbelangrijk. Ka is iets enthousiaster aan het worden over de Elise. Vooral het interieur viel haar erg mee. We gaan binnenkort maar eens een ritje maken daar, dan weten we of we hier de Spider voor weg willen doen.
Als je de verhalen zo hoort zou het geen slechte keus zijn. Wegenbelasting en verzekering zijn een schijntje. Brandstofkosten ook en het onderhoud valt reuze mee. Geen roest en niet leverbare onderdelen. Tja. Ik zie het wel zitten geloof ik...
Als laatste een foto van het huidige monster. Die staat te koop trouwens...
