In de weken die daarop volgden wist ik nog niet eens dat er een Europa S op Nederlands kenteken stond. Mijn eerste Europa S zou ik dan ook niet in Nederland gaan zien maar in het walhalla van de Britse automobiel, Londen. Mijn Londen, de stad waar ik zo graag kom. Vanuit een Ferrari F40 zag ik mijn eerste Europa S, een grijs exemplaar. Zowel de eigenaar van de F40 als van de Europa S keken mekaar even aan onder het motto "wat rijdt daar nou voorbij?" Beiden zijn het twee zeer bijzondere auto's. Lastig om in het wild tegen te komen, een relatief laag productie-aantal en een bepaalde charme die alleen die auto heeft. Wat ging ik van binnen uit m'n dak, mijn eerste Europa S in het wild. Helaas had ik geen foto. De auto was snel tussen het drukke Londense verkeer verdwenen.
Bij thuiskomst in Nederland duurde het tien dagen voordat ik zag dat er een Europa S op Nederlands kenteken gespot was in Maldegem. Verrek, een witte! Dat is toch wel een tandje fraaier dan het grijze exemplaar uit Londen. Iets meer dan anderhalve maand later werd dezelfde auto gespot in Laren. Nog steeds met dat enorme gele kenteken aan de voorzijde overigens. Gelukkig is het kenteken later door een sticker vervangen. Dit staat echt een stuk beter dan een geel bord aan de voorkant van je Lotus.
De huidige eigenaar van de auto is niet de eerste eigenaar. Tijdens een fijne rit en de zoektocht naar een interessante locatie voor foto's leer ik dat de auto oorspronkelijk uit België afkomstig is waar hij te koop stond met lichte parkeerschade. Twee maanden na het afhalen van de Europa is de auto op kenteken gezet en was hij klaar voor de eerste proefrit. Wat mij vrij snel opviel bij het bekijken van de auto was de grill. De eigenaar heeft besloten om deze net als alle andere roosters en 'grillen' zilvergrijs te spuiten. Uiteindelijk staat het erg fraai. Als ik het interieur bekijk valt het me op dat de Europa S echt een stuk luxer is dan welke Elise of Exige dan ook. De instap is ook iets rianter, met de nadruk op iets. Veel is het niet maar het is wel merkbaar. Op deze specifieke auto is een Touring pakket geleverd. Dit betekent dat je speciaal leer krijgt, vloertapijt en overal bekleding, ook op het plafond. Dat zie je heel fraai terug in het interieur. Een leren bekerhouder, een cognac-bruin interieur. De luxe in vergelijking met andere Lotussen straalt er vanaf!
Wat ik me afvraag bij de Europa S en elke andere Lotus waarom iemand een dergelijke auto koopt. Is er een soort van voorliefde? Heeft er al eens een andere Lotus op de oprit gestaan? Iets waar ik nog steeds van droom overigens. Twintig jaar terug wilde de fanatieke eigenaar eigenlijk al een Lotus. De Europa is praktischer dan een Elise door de ruimere bagageruimte en dat is voor de vrouw des huizes ideaal. De liefde voor Lotus is overgeslagen in de aankoop van een Elan +2 130 uit 1971. Deze wordt momenteel helemaal opgeknapt. Ik ben zelf Lotus-liefhebber en kan dus alleen maar dromen van een Elise op de oprit maar de beleving van het merk zie je overal terug. Veel mensen die tijdens de rit opstaan van het terras, zwaaien, even goed kijken en reageren. Er is nog geen enkele negatieve reactie geweest als ik informeer naar de reacties op straat. Nu val je met een wit exemplaar natuurlijk ook wat meer op dan een zwarte maar toch, de auto roept enthousiasme op.
Tijdens de rit valt het me wederom op hoe zo'n auto op de weg kleeft. Je zit laag en je knalt over de snelweg. Net als de gekko van Wiesmann ben je geplakt op de weg als het ware. De snelheidsbeleving is enorm, ondanks dat de Europa S een stuk zwaarder is dan een Elise. De 200 pk die de motor genereert is voldoende. Er wordt door de eigenaar momenteel overwogen om een SE-pakket aan te schaffen. Dit pakket levert onder andere een power upgrade naar 225 pk en een set nieuwe velgen. Velgen die er overigens wel enorm goed uitzien en ik elke Europa S eigenaar van harte kan aanbevelen! De middag eindigde in Hilversum bij het station. In de trein kon ik terugdenken aan een memorabele middag waarbij Lotus wederom veel indruk heeft gemaakt, het was dan ook een middag die ik niet snel zal vergeten!
Jeroen Olthof
