LOTUS-Forum.be - Lotus Fanatics Only!

Mille Migia North American Tribute

Copied from : http://autos.groups.yahoo.com/group/wes ... ssage/3640

Taking a 1000 mile road trip in a sports racing car is fraught with problems,
theoretically. No luggage space, the fragile nature of the machine, and the ancient engine and accessories all conspire to make the trip one roadside repair after another.

Theoretically, anyway.

So, we (W11 129 and I) ran the Mille Miglia NAT. The 11 was the smallest car
there. Probably with the least power, and the lightest weight. While there were a number of British machines on the drive, they were all production types. We had a modified TR3, MGTF, and a Healey 100.

There were a couple of other sports racers, notably a pair ($15M worth) of '57 Ferrari TRCs, the original 4 cylinder Testa Rossa. Accompanying them were a pair of Ferrari Boanos, one being the prototype from which the Boano body was developed. Motorsports celebrity Alain DeCadinet was piloting the production Boano.

Alfa Romeo was represented by a single Zagato, with a competition history that includes the '54 Mille, Copa D'Oro, and just about all of the modern era Mille Miglia events in Italy. That car has been everywhere. France was represented by a lovely Delehaye racer. I don't have any details on it, yet.

My route book was nicked at the hotel after the event, so I have to get a new one and reconstruct my notes. I will have more on the actual route, later.

So how did the 11 run? Well, it may as well have been a Toyota. 1/2pt of oil
consumed. No untoward puddles on the ground, or unfortunate odors. The electrics worked perfectly until I accidently pulled a wire from one of the tail lights. Something that I have to fix tomorrow. The engine ran cool on the stock radiator and the little swirl pot, even in traffic, and on the long pulls in the mountains, behind the odd slow SUV or mini van.

It ran smoothly and powerfully the entire time. Nothing cracked, loosened or
broke off.

Fuel economy ran from a high of about 40 mpg, to a low of 29 mpg. I don't really understand the large difference, as we ran most of the time at 4000 RPM in 5th gear, even in the mountains, so long as we could carry speed into the corners.

I checked the torque on the rear suspension bolts once, as I run them loose. No change. I checked the oil, and looked for loose bits. 'Found none, but I did
lose one screw from one of my door stops. 'Fixing that tomorrow, first thing.

Everything worked perfectly. Everything still works perfectly.

We reached speeds of more than 110 on several occasions, and passing, which we did a lot of, almost never required a down shift if we were above 60 mph.

My CoDriver was about 6'4", and had to be folded in half to fit in the car. He
was a sport about it, though, even though he now needs a consortium of
chiropractors to aid in his recovery. He weighed about 190 Think about that, as he comprised the better part of 20% of the car's empty weight. Yet, the 1380 still had sparkling acceleration, and pulled hard to the redline in EVERY Gear. Even with nearly 360 lbs in the cockpit.

Everyone on the rally was impressed with the 11s performance. We could easily stay with the TRCs up to 100 mph, and run with the Berlinetta Lusso as well. At no time during the event, even in the mountains, did the 11 lack for power, even with a largish passenger.

My only gripe? The engine is expensive to build, and I want it to last a long
time. To this end, I have taken 1000 RPM off the redline, limiting it to 6500,
and I prefer to cruise at below 4000 RPM, which is about 80 mph. That said, we ran at around 4000 for just about the entire route.

The car is so stable, and has so much available power at 4000 that we both want to go faster. The 15" wire wheels and the tall rear Dunlops will help with that.

I am not sure that I want to run a 3.9 final drive yet. I have one on the RHD
car, and I want to try it there first with the tall tires. If it works, I can
cruise at 80 at about 3700 RPM in top gear, making 90 mph cruise a possibility.

On the long straights, I had to let the Ferraris go, saving my engine for more
fun in the future. Those guys were really surprised to find me right there with
them at 110. I wish I could have stayed there. I just don't want to wear it out all at once. This old 1388 has about 16,000 miles on it now.

There were no adventures ("Well, we had to change the crank in the dirt, and
later, we couldn't find a good place to park at the hotel, other than in the
fountain, so we put in a new head gasket in ankle deep water. That was easy, but the then we had to do the clutch!"). The thing just ran flat out perfect, with no issues at all.

It's time now for an oil change, another inspection, and another clean up.

A trip like that does make one think about other stuff to do, though. I really
need to finish the under bonnet aero package, and lean the radiator back with
the floor duct. This will reduce drag, and keep the bonnet from blowing up like
a balloon in a head wind. The steering wheel on mine needs to have one of the current W11 wheels so that I can more easily see the tach. And I still have some work to do on the driver's seat shape and padding.

Funny, but the brakes were not an issue at all.

All in all, it was the perfect car to run this event.

I often see W11s that are decades old with only a few thousand miles on them. I see newer ones with only a couple of hundred before they change hands.

I put a grand on mine in three days, with no service at all. Man, was it fun!

Foto's vind je hier : http://www.millemiglianorthamerica.com/ ... adshow.php

Een filmacteur en zijn Lotus Eleven. 1959

Zijn '58 Porsche Speedster, heeft ie ingeruild voor deze Lotus 11

Enkele weken geleden werd ik door een andere forumganger attent gemaakt op een 1973 Westfield Eleven. De auto staat te koop in Frankrijk en is op papier de (bijna) perfecte Westfield Eleven. Tijd voor actie dus, en daarom ben ik enkele zondagen geleden op het vliegtuig gestapt richting Nice voor een grondige inspectie en testrit met de fabrieksgebouwde 1973/2008 Westfield Eleven, bovendien voorzien van de noodzakelijke Ford 5-versnellingsbak. Handig hoor, die airmiles ...

Deze Eleven is gebouwd op het einde van 2008 ter gelegenheid van het 25 jarige bestaan, en ziet er na 3000 km nog steeds perfect uit. Het rode interieur van op de foto’s is in de praktijk mooi bordeau, het chassis, de kas en het interieur zijn in uitstekende staat. Voor een fabrieksgebouwde auto vond ik wel enkele slordigheden (zoals de electrische contacten, montage van kas op chassis, de plaatsing van de kenlow fan, ... ). Na een grondige inspectie kreeg ik van de eigenaar de mogelijkheid tot een lange en leuke rit over geweldige bergweggetjes in de streek van Nice. Genieten dus ! Goggles en lederen muts staken niet geheel toevallig in m’n rugzakje ....

De zitpositie was een uitdaging, want de huidige eigenaar heeft de rails onder de stoelen weggehaald en de stoel was dus niet meer verschuifbaar. Met een verschil van 10 cm tussen beide chauffeurs was het dus tasten naar de pedalen. Doordat ik helemaal onderuit moest zitten, bleven mijn tanden wel gespaard van steentjes en insecten.

Wat direct opviel bij het rijden was dat het chassis van de auto niet of slecht afgesteld staat (zoals bij de meesten, overigens). De regelbare vering deed haar werk prima, maar over de geometrie van de auto was ik niet te spreken : die gaf zeer weinig vertrouwen op de onbekende bergweggetjes, maar zou mits een half dagje afstellen zo opgelost moeten zijn: doodzonde, want het beïnvloedt het rijplezier in grote mate. Als gevolg van die slechte afstelling van het chassis kwam ook het stuurwiel na een bocht niet spontaan terug naar de rechte stand, maar bleef staan in de hoek waarin ik het gezet had en dat was ... euh ... verrassend tijdens de eerste bochten ....

De motor is duidelijk op straatgebruik gericht, lichtjes overboord en met iets scherpere nokkenas en een leuk vermogen beschikbaar vanaf zo’n goeie 2000 toeren. Dat betekent ook dat boven de 4000 toeren er niemand meer thuis is en je dus relatief vroeg moet schakelen. Die Ford 5-versnellingsbak in deze auto is echter wel een droom en schakelt als boter, overigens een noodzakelijk en zelfdzame upgrade !! Met die motor en boite voelt de auto heel vinnig aan, en dat wordt nog eens benadrukt door het geluid dat uit de BSA motorfiets uitlaat tegen de bergwand aanknalt. Schoon, zo’n streepje muziek !!

Cédric verkoopt de auto omdat de overlap met de snellere RHD Caterham (1.6 – 110 pk) te groot is. Daarnaast vindt hij het risico te hoog om met een auto van deze waarde rond te scheuren over die mooie bergweggetjes. Hij heeft echter ook de bedoeling om zijn totale kosten te recupereren, i.e. de aankoopprijs van de auto, het professionele transport van Engeland naar Frankrijk en zijn homologatiekosten in Frankrijk. Vooral dat laatste maakt dat de auto aan deze prijs wellicht enkel verkoopbaar is in Frankrijk, want aan die hoge en specifieke homologatiekosten heeft niemand wat in de andere landen. Vraagprijs is 29.000 € of 31.000 € met inbegrip van een standaard maar gereviseerde vervangmotor.

Mijn advies : iemand die echt een Westfield Eleven zoekt moet voor deze auto gaan. De mankementen zijn eenvoudig op te lossen (part of the hobby, toch ?) : Geometrie set up is noodzakelijk en persoonlijk zou ik de motor iets verder doorontwikkelen, maar het grote voordeel zijn zeker de algemene staat en de 5-versnellingsbak. Hou er echter wel rekening mee dat je dergelijke auto moet kopen aan een ‘realistische’ prijs, want het ding is nadien per definitie bijzonder moeilijk verkoopbaar wegens het zeer kleine publiek.

Dankzij mijn bezoek beschik ik over behoorlijk wat gedetailleerde info, en geinteresseerden nodig ik graag uit voor een gesprek tussen pot & pint. Hou er rekening mee dat die avond even kan duren ....

Alle details :
http://www.eleven-a-vendre.fr/
http://www.seven-passion.com/autre7/wes ... n-a-vendre

'n heerlijk verhaal bij heerlijke wagen ...

Schitterend dat enthousiasme van je, Erik.
Eventjes heen en terug naar Nice om een tourke Eleven te doen

Mooi gedetailleerd verslag.
Zo'n enthousiasme, dat verbaast mij dat u zelf het chequeboekje nog niet hebt bovengehaald en met de Eleven naar huis bent teruggekeerd.

ongedekte cheques uitschrijven is illegaal ....

... of de cheques opgebruikt/te reserveren voor minnelijke schikkingen ?

gezien op: http://www.motor--sport.com/

De wondermooi donkerblauwe gerestaureerde 1984 Westfield Eleven, die beschreven staat op pagina 14 van dit draadje staat opnieuw te koop.
De vraagprijs toen, en verkocht binnen een paar uur na publicatie was 23.995 £.
De huidige vraagprijs door een Nederlandse verkoper bedraagt nu 32.500 £ ....

http://www.carandclassic.co.uk/car/C271381