Evora "FKM-001"
Geplaatst: 01 sep 2009, 18:01
Toen ik vorige zaterdag tijdens enkele vrije uurtjes nog eens al het moois bij FKM ging bewonderen, kreeg ik van Frédéric de gelegenheid om met de Evora te rijden. Toen ik zelf eerst even twijfelde, vertelde de blik in de ogen van mijn zoon dat het wel erg dom zou zijn om het niet te doen 
Dus na een korte uitleg (slechts 1500 km op de teller, dus max 5500 t/m) ingestapt, zetel goed gezet, en de garage uitgereden.
Na enkele smalle straatjes de binnensingel opgedraaid. Vlot rijdend tussen het zaterdagverkeer (niet echt druk, maar toch genoeg mede weggebruikers) valt het al snel op hoe gesapig men met deze 3.5l kan rijden. De Evora vraagt niet om toeren te maken, en voelt zich lekker thuis tussen de andere auto’s. Ik heb het gevoel dat het een uitstekende dagdagelijkse auto kan zijn die zelfs in een file geen opofferingen vraagt van zijn bestuurder. Het is slechts als je in de buitenspiegels kijkt en zo de brede ronde golvingen van de achterspatborden ziet, en dat aan de verkeerslichten alle andere bestuurders door hun zijramen kijken, dat je jezelf realiseert met wat je op de baan bent.
We hebben geluk, aan de verkeerslichten waar we willen afdraaien staan we als eerste, licht op groen en niks voor ons. De motor word wat hoger in de toeren gejaagd, dit is pas echt leuk. We houden het echter nog zeer beschaafd, en met de remmen waarmee de Evora is uitgerust, hebben we niet snel iets te vrezen.
We komen terug in de richting naar de garage, ons toerke zit er bijna op. Wie de omgeving bij FKM een beetje kent weet zeker het stuk baan van het zwembad naar Berchem centrum, met 2 licht glooiende bochten, in en na de kleine tunnel. De lichten daarvoor staan we weer als eerste… groen… vanaf tweede duuw ik tot de toegestane 5500 toeren, derde, vierde….. ooow
we naderen heel snel andere auto’s. Het was in dit stuk dat de Evora zijn Lotus roots volledig boven kwamen, het gevoel met het asfalt, de feilloze reacties, ons doorverwende Lotus rijders natuurlijk alom gekend 
Soms vraag ik me af hoe triest en hoe saai het leven moet zijn voor de mensen die nog geen Lotus gereden hebben
Uiteindelijk draaien we terug de garage binnen, als ik bij het parkeren in achteruit schakel verschijnt het beeld van de achteruitrijcamera op het scherm, mooi, ik parkeer alsof ik er al jaren mee rondrijd…
Met een smile op ons gezicht, beginnend aan het linker oor tot het rechter oor gaan we de sleutel terug aan Frédéric geven.
Thanks, it was awesome !!
Dus na een korte uitleg (slechts 1500 km op de teller, dus max 5500 t/m) ingestapt, zetel goed gezet, en de garage uitgereden.
Na enkele smalle straatjes de binnensingel opgedraaid. Vlot rijdend tussen het zaterdagverkeer (niet echt druk, maar toch genoeg mede weggebruikers) valt het al snel op hoe gesapig men met deze 3.5l kan rijden. De Evora vraagt niet om toeren te maken, en voelt zich lekker thuis tussen de andere auto’s. Ik heb het gevoel dat het een uitstekende dagdagelijkse auto kan zijn die zelfs in een file geen opofferingen vraagt van zijn bestuurder. Het is slechts als je in de buitenspiegels kijkt en zo de brede ronde golvingen van de achterspatborden ziet, en dat aan de verkeerslichten alle andere bestuurders door hun zijramen kijken, dat je jezelf realiseert met wat je op de baan bent.
We hebben geluk, aan de verkeerslichten waar we willen afdraaien staan we als eerste, licht op groen en niks voor ons. De motor word wat hoger in de toeren gejaagd, dit is pas echt leuk. We houden het echter nog zeer beschaafd, en met de remmen waarmee de Evora is uitgerust, hebben we niet snel iets te vrezen.
We komen terug in de richting naar de garage, ons toerke zit er bijna op. Wie de omgeving bij FKM een beetje kent weet zeker het stuk baan van het zwembad naar Berchem centrum, met 2 licht glooiende bochten, in en na de kleine tunnel. De lichten daarvoor staan we weer als eerste… groen… vanaf tweede duuw ik tot de toegestane 5500 toeren, derde, vierde….. ooow
we naderen heel snel andere auto’s. Het was in dit stuk dat de Evora zijn Lotus roots volledig boven kwamen, het gevoel met het asfalt, de feilloze reacties, ons doorverwende Lotus rijders natuurlijk alom gekend Soms vraag ik me af hoe triest en hoe saai het leven moet zijn voor de mensen die nog geen Lotus gereden hebben
Uiteindelijk draaien we terug de garage binnen, als ik bij het parkeren in achteruit schakel verschijnt het beeld van de achteruitrijcamera op het scherm, mooi, ik parkeer alsof ik er al jaren mee rondrijd…
Met een smile
op ons gezicht, beginnend aan het linker oor tot het rechter oor gaan we de sleutel terug aan Frédéric geven. Thanks, it was awesome !!
